स्वार्थी भई अरु सँगै ढल्न सकिएन हजूर
आफ्नो दुनो सोझाउनलाई औँला बंग्याएर
दुनियाको आँखा नि छल्न सकिएन हजूर
मौक़ा र अवसर त मैले कती पाएँ पाएँ खै
मानवता बोकी आएँ गल्न सकिएन हजूर
गजल लेखी यही बाट ,शान्ति फैलाउनेछू
तर छाती खुसीले त मल्न सकिएन हजूर
सोंच हेर मेरो माहान ,पूरा होला हुन्न की
शान्तिको ज्योति भै जल्न सकिएन हजूर
कृष्ण मानव खड्का
सानोश्री ३ बर्दिया
0 comments:
Post a Comment